Parenetic Encyclical for the Support of our Brethren in Greece (Greek)

Details

By Metropolitan Pavlos

Created on Wednesday, 04 December 2013 16:38

Ἐγκύκλιος Παραινετικὴ εἰς Ἐνίσχυσιν τῶν ἐν Ἑλλάδι Ἀδελφῶν

Ἡ Εἴσοδος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

21η Νοεμβρίου/4η Δεκεμβρίου 2013

Τέκνα ἀγαπητὰ ἐν Κυρίῳ καὶ περιπόθητα τῆς ἡμῶν μετριότητος,

Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.

1. Ὄντως χαλεπαὶ εἶναι αἱ ἡμέραι ἅς διανύομεν καὶ ζῶμεν. Ἐπὶ βάσεως καθημερινῆς πληροφορούμεθα βαρείας καὶ φοβερὰς εἰδήσεις τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γιγνομένων: στάσεις, πολέμους, σφαγάς, διωγμούς, ταραχάς, ἀνταρσίας, κρίσεις ἐκκλησιαστικάς, κρίσεις πολιτικάς, κρίσεις οἰκονομικάς, κρίσεις κοινωνικάς, κρίσεις πνευματικάς, κρίσεις ἀξιῶν. «Ἐγερθήσεται γὰρ,» λέγει, «ἔθνος ἐπὶ ἔθνος, καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται σεισμοὶ κατὰ τόπους, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ ταραχαί. Ἀρχαὶ ὠδίνων ταῦτα.»

2. Καιρίαν θλίψιν καὶ καρδιόβορον ὀδύνην αἰσθανόμεθα ἀναλογιζόμενοι τὴν ζημίαν ἣν ὑπέστη τὸ Γένος τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων συνεπείᾳ τῆς ἀστόχου καὶ ἐπιβλαβοῦς διακυβερνήσεως αὐτοῦ ἐκ μέρους τῶν πολιτικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν καὶ ταγῶν, οἵτινες ἐνστρενίσθησαν ὅ,τι ψευδὲς καὶ ἀλλότριον εἰς τὴν παράδοσιν τοῦ Γένους καὶ τῆς Πίστεως καὶ ἐφυγάδευσαν ἀπὸ τὰς καρδίας αὐτῶν τὰς ἐννοίας τῆς φιλοθεΐας καὶ τῆς φιλοπατρίας. Ἡ δὲ κρίσις ἣν βιώνομεν εἶναι κρίσις κυρίως πνευματικὴ καὶ ὡς βαθεία παρακμὴ ἤθους, ἥτις ἐπὶ ἥμισυ καὶ πλέον αἰώνα ἐκυοφορεῖτο ἐν τῇ μήτρᾳ τῆς ψευδώνυμης προόδου, προεκάλεσεν οἰκονομικὴν κατάρρευσιν καὶ κοινωνικὴν στάσιν, ὥστε τοῦτο τὸ πάλαι ποτὲ ἔνδοξον καὶ λαμπρὸν Γένος νὰ εὑρίσκῃται λόγῳ ἐξασθενήσεως τοῦ θρησκευτικοῦ αἰσθήματος καὶ τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος ἡμῶν καὶ πάλιν ηὐτελισμένον καὶ εἰς δουλικὴν κατάστασιν ἐν ὑποτελείᾳ εἰς συμφέροντα καὶ κέντρα ξένα καὶ σκοτεινά.

3. Ἡ γνησία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ συνείδησις ὀφείλει νὰ ἐκλαμβάνῃ καὶ νὰ μελετᾷ τὴν φύσιν τῶν πραγμάτων εὐκρινῶς: ὅτι πολεμεῖται ἡ μήτηρ Ἑλλὰς ὄχι μόνον πολιτικῶς ἢ οἰκονομικῶς, ἀλλὰ κυρίως πνευματικῶς ὑπὸ σκοτεινῶν ἀντιπάλων καὶ ὅτι εἰς τὸ στόχαστρον αὐτῶν εἶναι ἡ ἁγιωτάτη Ὀρθοδοξία καὶ τὸ σύνολον τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ὃς πηγάζει ἐκ τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ τῷ ὄντι, μετὰ τῆς Ἑλλάδος δοκιμάζονται πολυτρόπως καὶ οἱ λοιποὶ ὀρθόδοξοι χριστιανικοὶ λαοὶ τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀνατολῆς. Ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς οἱ ἐν ξενιτείᾳ, οἱ ζῶντες φιλοξενοῦμενοι εἰς αὐτὴν τὴν τόσον γενναιόδωρον ἀλλ᾽ ἐκ πνευματικῆς ἀπόψεως ἐρήμου ἠπείρου, ἄς μὴ ἐφησυχάζωμεν ἐν προσκαίρῳ εὐημερίᾳ. Ἤδη ἐπὶ ποδὸς πολέμου εὑρίσκονται καὶ οἱ ἐντόπιοι ἐχθροὶ τῆς πίστεώς μας ἵνα ἐξοντώσουν κάθε λείψανον τῆς χριστιανικῆς πολιτείας. Σχολιασταὶ τοῦ συγχρόνου ἐν Ἀμερικῇ γίγνεσθαι γράφουν καὶ περὶ τῆς μετὰ χίλια ἑπτακόσια καὶ πλέον ἔτη «ἄρσεως τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων» διὰ τῆς προσφάτου αἰσχρᾶς καὶ ἀποτροπαίου νομιμοποιήσεως τῆς ἀνομίας. Θήραμα σκοτεινῶν καὶ ἀπαισίων θηρευτῶν πρόκειται νὰ γίνῃ καὶ πάλιν ὁ χριστεπώνυμος λαός. Αἱ ἐπικείμεναι μάχαι θὰ εἶναι ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου ψυχῆς.

4. Πάσχει κάθε ἀκραιφνὴς Ὀρθόδοξος Ἕλλην Χριστιανὸς ἀναλογιζόμενος ὅτι τὰ δεινὰ πλήγματα κατὰ τῆς Πατρίδος ἐπιφέρουν ἐξαθλίωσιν καὶ πενίαν εἰς τοὺς οἴκους τῶν ἐκεῖ ἀδελφῶν μας. Συμπάσχει καὶ ὁ προσήλυτος καὶ ὁ κάθε Ὀρθόδοξος λαὸς βλέπων τὴν χριστιανικὴν οἰκογένεια νὰ βάλλεται πρὸς ἐξάλειψιν εἰς αὐτὴν τὴν κοιτίδα τοῦ χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ. Κοινὸν χρέος ὅλων, καὶ δὴ τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ἐν τῇ Διασπορᾷ, εἶναι νὰ στηρίξωμεν τὴν πολυπαθὴ Πατρίδα μας, τοὺς ἀδελφοὺς μας ἐν περιστάσει, ἐν παντὶ τρόπῳ.

5. Ὅθεν, ἔδοξε καλὸν τῇ Ἱερᾷ Ἐπαρχιακῇ ἡμῶν Συνόδῳ ὅπως ἡ κάθε κατὰ τόπους ἐπισκοπὴ καὶ μητρόπολις στηρίξῃ τὸ φιλανθρωπικὸν ἔργον τῆς Μητρὸς ἡμῶν Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι, ἧς οἱ ἀρχιερεῖς, ὁ κλῆρος, καὶ αἱ ἱεραὶ μοναὶ κοπιάζουν νυχθημερῶν εἰς διακονίαν πενήτων καὶ πτωχῶν. Δι᾽ αὐτὸν τὸν λόγον ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Ἀμερικῆς ἵδρυσεν εἰδικὸν φιλόπτωχον ταμεῖον καὶ καλεῖ πᾶσας τὰς ἐνορίας αὐτῆς ὅπως συμβάλλουν εἰς αὐτὸ χρηματικῶς. Ἡ συμβολὴ αὕτη δύναται νὰ ἐξαλείψῃ τυχὸν ληξιπρόθεσμες ἐνοριακὲς ὀφειλὲς εἰς τὸ γενικὸν ταμεῖον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

6. Ἀδελφοὶ, ἂς μὴ λησμονῶμεν ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς «δι᾽ ἡμᾶς ἐπτώχευσεν, πλούσιος ὤν, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν», κατὰ τὸ θεολογικότατον λόγιον τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου. Οὕτω καὶ ἡμεῖς εὐεργετῶντες ἀπὸ τὸ ὑστέρημά μας Αὐτὸν μιμούμεθα, ἐν ᾧ κεῖται καὶ ὁ τρόπος τῆς σωτηρίας ἡμῶν. Ἂς μελετήσωμεν ἐπισταμένως καὶ τὸ ἱερὸν λόγιον ὃ λέγει, «καθάπερ γὰρ τὸ σῶμα ἕν ἐστιν καὶ μέλη ἔχει πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ σῶματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, ἕν ἐστιν σῶμα» οὕτως καὶ εἰς τὴν Ἑκκλησίαν τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἵνα ἴδωμεν ὅτι «εἴτε πάσχει ἓν μέλος συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἓν μέλος συγχαίρει πάντα τὰ μέλη».

7. Δέον ὅπως ἡ παραινετικὴ αὕτη ἐγκύκλιος ἀναγνωσθῇ ἀπ᾿ ἄμβωνος εἰς τὴν Ἑλληνικὴν καὶ τὴν Ἀγγλικὴν καὶ ἀντίτυπα αὐτῆς διανεμηθοῦν εἰς τὸν ἐνοριακὸν κλῆρον καὶ εἰς ἅπαντα τὰ μέλη τῶν ἐνοριακῶν συμβουλίων. Διὰ τοῦ παρόντος ἄρθρου ἐντέλλονται τὰ ἐνοριακὰ συμβούλια νὰ θέσουν τὴν παροῦσαν ἐγκύκλιον ὡς πρώτον ἐπὶ τάπητος θέμα εἰς τὴν ἐπομένην συνεδρίασιν αὐτῶν. Τέλος δὲ ἐντέλλω ὑμᾶς ὅπως μετὰ τὴν παραίτησίν μου συνεργασθῆτε μετὰ τοῦ διαδεχομένου με ἐπισκόπου καὶ τοῦ Μητροπολιτκοῦ Συμβουλίου πρὸς ἐκπλήρωσιν τούτου τοῦ φιλανθρωπικοῦ ἔργου.

Ἔρρωσθε ἐν Κυρίῳ.

Ἐν Χριστῷ διάπυρος εὐχέτης

† Ὁ Ἀμερικῆς Παῦλος