Ἰδοῦ βαδίζω πρός Θεία Κοινωνίαν

Details

Created on Tuesday, 11 October 2011 02:57

Τοῦ Ἐπισκόπου Μαραθῶνος κ. Φωτίου

Κατόπιν παρακλήσεως πολλῶν εὐσεβῶν πιστῶν καὶ μάλιστα κληρικῶν, πεἰς τὴν στήλην τῶν λειτουργικῶν θεμάτων θά ἐγκαινιάσωμεν τὴν δημοσίευσιν μονοσελίδων πρακτικῶν ζητημάτων περί τῆς θείας λατρείας, τὰ ὁποία φωτοτυπούμενα θὰ εἶναι δυνατόν νὰ ἀποτελέσουν εὔχρηστα φυλλάδια πρὸς ἐνημέρωσιν τῶν πιστῶν.

Ἕν ἐκ τῶν κυριωτέρων προβλημάτων εἰς τούς ναούς τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἀποτελεῖ ἡ ὀρθή γνώσις τῶν προϋποθέσεων διά τήν συμμετοχήν εἰς τὰ ἄχραντα μυστήρια. Αἱ Ἐκκλησίαι μας εἶναι ἀνοικταί πρὸς ὅλους. Ὅσοι θεωροῦν ἑαυτούς ὡς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς δύνανται νὰ προσέρχονται ἀκωλύτως νά προσεύχονται πρὸς τὸν Θεόν, νὰ ἀκοῦν τὴν διδασκαλίαν καί νὰ λαμβάνουν ἀντίδωρον. Δὲν δύνανται ὅμως ἄπαντες νὰ μετέχουν τῶν ἀχράντων μυστηρίων. Ὅπως ἀκριβῶς εἰς ἕνα φαρμακεῖον ἡ εἴσοδος δὲν ἐμποδίζεται, ἀλλά ἡ προμήθεια ἰσχυρῶν φαρμάκων δὲν εἶναι ἐπιτρεπτή ἄνευ τῆς παρουσιάσεως συνταγῆς ἰατροῦ, κατὰ ὅμοιον τρόπον εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἡ συμμετοχή εἰς τὴν Θείαν Κοινωνίαν ἀπαιτεῖ ὁρισμένας προϋποθέσεις.

Ὅ,τι εἶναι ἡ συνταγή τοῦ ἰατροῦ διὰ τὰ ἰσχυρά φάρμακα, εἶναι ἡ ἄδεια τοῦ Πνευματικοῦ διὰ τὴν προσέλευσιν εἰς τὴν θείαν Κοινωνίαν. Ὅπως, ὅμως, μετὰ προσοχῆς ἐπιλέγομεν τὸν ἰατρόν διὰ τὰς σωματικάς ἀσθενείας μας καὶ δὲν προστρέχωμεν εἰς «κομπογιαννίτας» καὶ ἀδαεῖς, μὴ ἔχοντας ἄδειαν ἀπὸ τὸν ἰατρικόν σύλλογον, ἢ εἰς ἐκείνους ἐκ τῶν ὁποίων ἀφηρέθη ἡ ἄδεια λόγω τῆς ἀδεξιότητός των, παρομοίως καὶ εἰς τὸν πνευματικόν τομέα. Πρέπει ὁ Πνευματικός ἰατρός εἰς τὸν ὁποῖον θὰ προστρέξωμεν διὰ τὴν ἴασιν τῆς ψυχῆς μας νὰ εἶναι κανονικός. Νὰ ἔχει δηλαδή, κανονικήν χειροτονίαν ἀπὸ τὴν κανονικήν Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ὄχι ἀπὸ τὴν Νεοημερολογιτικήν παραφυάδα ἡ ὁποία εἶναι μολυσμένη ἀπό τόν ἰόν τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Οὔτε ἀπό παραφυάδες καθῃρημένων ἀπό τὴν κανονικήν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.. Ἐξυπακούεται, ὅτι ὁ Πνευματικός αὐτός θὰ πρέπει νὰ διατηρῇ ἀκώλυτον τὴν ἱερωσύνην καὶ νὰ μὴ βαρύνεται ὁ ἴδιος μὲ ἐπιτίμια ἀργίας ἢ καθαιρέσεως.

Εἰς κανονικόν Πνευματικόν, λοιπόν τῆς Ἐκκλησίας, θὰ πρέπει νὰ προστρέχουμε εἰς τακτά χρονικά διαστήματα διὰ τὴν ἐξομολόγησιν τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἐξ αὐτοῦ θὰ λάβωμεν ὁδηγίας διὰ κάθε πότε καὶ μέ ποίαν προετοιμασίαν θὰ λαμβάνωμεν τὰ ἄχραντα μυστήρια. Ἡ προετοιμασία εἶναι διὰ τῆς ἀσκήσεως τῶν ἀρετῶν, τῆς ἐλεημοσύνης, τῆς προσευχῆς, τῆς μελέτης καὶ τῆς πρεπούσης νηστείας.

Γενικῶς ἡ νηστεία πρὸ τῆς θείας Κοινωνίας εἶναι τριήμερος ἀπό ἔλαιον, πλήν ὅμως ἐξατομικεύεται ἀπό τὸν Πνευματικόν ἀναλόγως τῆς φυσικῆς καὶ πνευματικῆς καταστάσεως τοῦ ἐξομολογουμένου. Ἑνας πιστός, λ.χ. ὁ ὁποῖος διάγει πνευματικόν βίον, ἀλλά βαρύνεται ἀπό κάποιαν ἀσθένειαν δύναται νά νηστεύσῃ μόνον δύο, ἢ μίαν ἢ καὶ καμμίαν ἡμέραν (ἐὰν εἶναι σοβαρά ἡ περίπτωσις τῆς ἀσθενείας) δι΄ ὅσον χρονικόν διἀτημα τελεῖ ὑπό τὸ βάρος τῆς ἀσθενείας.

Ὥστε ἡ ἄδεια τοῦ Πνευματικοῦ εἶναι ἀναγκαία προϋπόθεσις διὰ τὴν προσέλευσιν εἰς τὰ ἄχραντα μυστήρια. Πρέπει, δὲ, νὰ ἐπισημανθῇ, ὅτι ἀρκεῖ ὁ Πνευματικὸς νὰ εἶναι κανονικὸς κληρικός τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.. Δὲν ἀπαιτεῖται νὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ λειτουργός τοῦ ναοῦ εἰς τὸν ὁποῖον προσέρχεται κανείς διὰ νὰ κοινωνήσῃ. Ἡ ἀπαίτησις κάποιων κληρικῶν νὰ κοινωνοῦν μόνον τὰ ἰδικά των πνευματικά τέκνα εἶναι ἀντορθόδοξος καὶ ὅστις ἐφαρμόζει τοιαύτην πρακτικήν ὑπόκειται εἰς κανονικά ἐπιτίμια. Ὁ προσερχόμενος διὰ τὴν θείαν κοινωνίαν ὀφείλει νὰ ἔχει ἀναγνώσει ἀφ΄ ἑσπέρας καὶ τὴν ἀκολουθίαν τῆς θ. Μεταλήψεως, ἀλλά καὶ τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ κοινωνήσῃ νὰ προσέλθῃ ἐγκαίρως εἰς τὸν ναόν νὰ παρακολουθήσει τὴν ἀκολουθίαν τοῦ ὄρθρου καὶ τῆς θ. Λειτουργίας καὶ ὄχι νὰ προσέρχηται τὴν τελευταίαν στιγμήν διὰ νά κοινωνήσῃ, παρεκτός ἐὰν ὑφίσταται λόγος ἀνάγκης. Ἐάν εἶναι γονεύς ἀνηλίκων τέκνων καὶ τοῦτο τὸν δυσκολεύει νὰ ἔλθῃ ἐνωρίς εἰς τὴν ἐκκλησίαν, ὀφείλει νὰ ἀναγνώσῃ τὴν πρωϊνήν ἀκολουθίαν -τουλάχιστον μέχρι τοῦ ἐξαψάλμου- ἐκ τοῦ οἴκου του. Ἐὰν προσέλθῃ ἐνωρίς καὶ εἶναι ἄγνωστος εἰς τὴν συγκεκριμένην ἐνορίαν δύναται νὰ πλησιάσῃ εἰς τὴν πλαϊνή θύραν τοῦ Ἁγίου βήματος καὶ νὰ ἐνημερώσῃ τὸν λειτουργόν ὅτι ἔχει τὴν ἄδειαν τοῦ πνευματικοῦ του καὶ προτίθεται νὰ κοινωνήσῃ. Τοῦτο ὅμως δὲν πρέπει νὰ γίνεται μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς θείας λειτουργίας, διότι δὲν δύναται νὰ διακόψῃ τὸν λειτουργόν.

Ἀσφαλῶς, ἡ μεγαλυτέρα προϋπόθεσις διὰ τὴν προσέλευσιν εἰς τὰ ἄχραντα μυστήρια εἶναι νὰ εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., νὰ εἶναι δηλαδή «μέ τὸ παλαιό». Τὰ μέλη τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἐκκλησίας, τελοῦν ὑπὸ τὰ ἐπιτίμια τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων αἱ ὁποῖαι κατεδίκασαν τούς ἀκολουθούντας τὸ νέον ἡμερολόγιον καὶ ὀφείλουν νὰ προσέλθουν εἰς κανονικόν Πνευματικόν νὰ έξομολογηθοῦν καὶ διὰ τῆς καλῆς ὁμολογίας (καὶ τῆς πρεπούσης τάξεως) νὰ ἐνταχθοῦν πρῶτα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ μετά νὰ κοινωνήσουν.

Ἐννοεῖται, ὅτι ὅπου ἀνωτέρω ἀναφερόμεθα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. ἐννοοῦμεν τὴν κανονικήν, ἡ ὁποία τελεῖ ὑπό τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τὴν Προεδρευομένην νῦν ὑπό τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Καλλίνικον.