Bishop Petros of Astoria (Greek)

Details

Created on Saturday, 15 July 2006 14:12

Από τα παιδικά τους χρόνια τα δυο αδέλφια, Στέφανος και Νικόλαος δείχνουν την κλήση τους προς το Μυστήριο της Ιεροσύνης. Αργά αλλά σταθερά μυούνται εις την πνευματική ζωή υπό την στενή πνευματική καθοδήγηση του γέροντα τους π. Άνθιμου ( Βαγιανού).
Στα του 18 χρόνια, ο Νεαρός Στέφανος μαζί με τον αδελφό του αναχωρούν για το Άγιον Όρος όπου και θα εγκαταβιώσούν εις την σκήτη της Άγίας Άννης στο Κελί της Αγίας Αναλήψεως. 10 χρόνια αργότερα οι ιερομόναχοι αυτάδελφοι Πέτρος & Νήφων θα χειροτονηθούν Διάκονοι και πρεσβύτεροι από τον αγωνιστή επίσκοπο Γερμανό (Βαρικόπουλο) προκειμένου να εξυπηρετήσουν εφημεριακά και πνευματικά το παράρτημα Γ.Ο.Χ Επανωμής Θεσσαλονίκης. Εκεί ο κόσμος θα τους αγκαλιάσει και θα ενισχύσει το έργο και τη δράση τους εις το πατρώο εορτολόγιο. Αυτή η δράση τους υπέρ του Πατρίου εορτολογίου θα τους στοιχίσει και θα επιφέρει σειρά διωγμών εις βάρος τους .
Εν συνεχεία θα εξυπηρετήσουν την Εκκλησία του Πατρώου εορτολογίου στη Χίο και στην Τήνο για να καταλήξουν εφημέριοι στην Αθήνα εις τους ιερούς ναούς Αγ. Ανδρέου Περιστερίου, και στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος στην Κυψέλη.
Το 1951 οι δρόμοι των δυο αυτάδελφων χωρίζουν και ο αρχιμ. Πέτρος Αστυφίδης αναχωρεί για τις ΗΠΑ κατόπιν προσκλήσεως του τότε αρχιεπισκόπου των ΓΟΧ Αμερικής Αρσενίου(Σάλτα). Εγκαθίσται προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστού στους 17 δρόμους στο Manhattan. Παράλληλα θα εξυπηρετήσει την ιστορική πλέον εκκλησία του Αγίου Νικολάου στους δίδυμους πύργους της Ν.Υ. η οποία καταστράφηκε με το χτύπημα της 11 Σεπτεμβρίου 2001. Το 1954 ιδρύει την κοινότητα της Αγίας Μαρκέλλας και ξεκινά την ανοικοδόμηση τον ιερού ναού της Αγίας Μαρκέλλας στην Αστόρια της Ν.Υ. Η Αγία Μαρκέλλα από το 1954 αποτελεί το κέντρο της ποιμαντικής δράσης του και το πνευματικό ορμητήριο για την ανάπτυξη συνολικά ολόκληρης της προσπάθειας του. Εν συνεχεία και αφού ο κόσμος αγκάλιασε το έργο και την τιτάνια προσπάθεια του στην κοινότητα της Αγίας Μαρκέλλας προχωρά στην ίδρυση του ιστορικού ελληνικού σχολείο της Αγ. Μαρκέλλας από το οποίο υπολογίζεται ότι αποφοίτησαν πάνω από 7500 Ε/Αμερικανόπουλα. Την ευθύνη λειτουργίας είχαν και εξακολουθούν να έχουν οι αδελφές της ιεράς Μονής της Αγίας Συγκλητικής υπό τη διεύθυνση της ηγούμενης γερόντισσας Συγκλητικής. Το 1962 χειροτονείται Επίσκοπος από την Υπερώρεια Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία από τον αρχιεπίσκοπο Χιλής (Ν.Α.) Λεόντιο και τον επίσκοπο Βενεζουέλα- Καράκας Σεραφείμ. Όντας πλέον Επίσκοπος δραστηριοποιήθηκε εις το να χειροτονηθούν και οι εν Ελλάδι επίσκοποι των ΓΟΧ υπό την ιδία ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία σήμερα τυγχάνει πανορθόδοξου αναγνωρίσεως. Μετά την χειροτονία του εις Επίσκοπο δραστηριοποιείται έντονα και πολύ γρήγορα πλαισιώνεται από συνοδεία μοναχών και μοναζουσών.
Ιδρύει Εκκλησίες στο Μοντρεαλ , και την γυναικεία ιερά Μονή της Αγίας Άννης (1986). Δέκα χρόνια (1996) αργότερα ιδρύει τον ιερό ναό του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού στον Καναδά. Παράλληλα η δράση του στην Αμερική επεκτείνεται από το Λονγκαϊλαντ ως τη Φλόριδα.
Με τα χρόνια και τη συνεχή δράση και προσφορά του εντάσσονται και άλλες Εκκλησίες των ΓΟΧ εις τη διακαιοδοσία του(ο Αγ. Σπυρίδων στο Ντιτρόιτ., Αγ. Νεκτάριος, και οι Αγ. Ανάργυροι το Σικάγο). Κατά την διάρκεια της αρχιερατείας του διατηρούσε ραδιοφωνικό πρόγραμμα η ?Φωνή της Ορθοδοξίας? ενώ παράλληλα εξέδιδε το 15ημερο περιοδικό ?πυρσός της Ορθοδοξίας?. Υπό την Ευλογία και καθοδήγηση του επί 12ετιας υπήρχε εβδομαδιαίο τηλεοπτικό πρόγραμμα το οποίο απευθυνόταν σε ολόκληρο τον Ελληνισμό της Αμερικής . Το 1986 συμμετείχε εις την εκλογή του νυν αρχιεπισκόπου των ΓΟΧ Μακαριωτάτου κ.κ. Χρυσοστόμου. Στα χρόνια της αρχιερατείας του χειροτόνησε δεκάδες ιερείς και έκκειρε μοναχούς και μοναχές . Κατά κοινή ομολογία η δράση του αποτελούσε για τους Έλληνες ομογενείς φάρο της Ορθοδοξίας για αυτό και στηρίχτηκε και αγκαλιάστηκε κάθε προσπάθεια του.
Στα 80 έτη προσβάλλεται από την νόσο της λευχαιμίας από την οποία και τελικά κατέληξε στα τέλη του 1997. Ετάφη κατόπιν επιθυμίας του εις την ιερά μονή του αγίου Μηνά Ανθούσης Αττικής όπου αναπαύεται μαζί με τον προαπελθώντα αυτάδελφο του Νήφωνα. Το έργο που άφησε πίσω του, σήμερα σχεδόν 50 έτη από το ξεκίνημα του {εδώ} εις την Αστόρια της Ν.Υ. συνεχίζεται αδιάκοπα από τους στενούς συνεργάτες του και τα πνευματικά του παιδιά αλλά και όσους συνεχίζει να εμπνέει η μορφή Του.
Έργο τεράστιο και με βαθιές ρίζες στη Γνήσια ορθόδοξη παράδοση και πίστη στο Πατρώο Εορτολόγιο. Σήμερα η προσπάθεια του αυτή συμπυκνώνεται σε μια οργανωμένη μητρόπολη με οκτώ ενορίες σε ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ , 2 μοναστικές αδελφότητες , που ο ίδιος ίδρυσε (το τρίτο μοναστήρι ιδρύθηκε από το νυν Μητροπολίτη Παύλο) ένα σχολείο και πολλά ακόμα που σιγά ? σιγά φέρνει στο φως η έρευνα και η μελέτη της ζωής, της δράσης και της προσφοράς του. Πολλά αναμένεται να παρουσιαστούν με τον εορτασμό του Ιωβηλαίου έτους της Α΄ 50ετίας τον Οκτώβριο του 2004.